Osmaniye ili Doğu Akdeniz Bölgesi’nde, Çukurova’nın doğusunda Ceyhan Nehri’nin doğu yakasındaki verimli topraklarda yer almaktadır. Doğuda Gaziantep, güneyde Hatay, batıda Adana, kuzeyde ise Kahramanmaraş illeriyle komşudur.

Osmaniye, coğrafi konumu ve doğal yapısıyla tarımsal üretime, hayvancılığa ve ormancılığa elverişli olmakla birlikte son yıllarda gerek çevresindeki illerde genişleyen sanayilerin etkisi gerekse teşvik tedbirlerinin yaygınlaşması ile ilde birçok sanayi sektöründe ekonomik hareketlilik gözlemlenmektedir.

Gelişen ekonomisi ile ülkemize önemli katkılar sağlayan ilimiz, vergi gelirleri sıralamasında tüm iller arasında 52. sırada yer almıştır. 2013 yılında toplam 727.211.585 TL vergi tahakkuk etmiş olup, 394.669.251 TL vergi tahsil edilmiştir. Tahsilatın tahakkuka oranı % 54,3 olarak gerçekleşmiştir. İl genelinde 2013 yılı sonu itibariyle; 10.568’i gelir vergisi, 1.776’si kurumlar vergisi, 6.543’ü basit usulde, 9.417’si KDV mükellefi olmak üzere toplam 28.304 “Vergi Mükellefi” bulunmaktadır.

2011 yılı itibariyle Kalkınma Bakanlığı’nın yaptığı sosyo-ekonomik gelişmişlik araştırmasında Osmaniye İli, 56. Sırada yer almaktadır.

Osmaniye’nin ekonomik yapısı tarıma dayalı olarak gelişme göstermiştir. Gerek coğrafi konumu gerekse de iklim yapısının tarıma elverişli olması nedeniyle başlarda tarım ekonominin öncü sektörü olmuştur. Çevresindeki illerde genişleyen sanayinin baskısı ve Osmaniye ilinin kalkınmada öncelikli iller arasına girmesiyle birlikte ile verilen teşviklerle çeşitli sektörlere yönelik önemli yatırımlar gerçekleştirilmiştir. Bu yatırımlardan demir-çelik sektörü payını önemli ölçüde almıştır. Bu sebepten ötürü demir-çelik sektörü Osmaniye ilinde önemli bir sektör haline gelmiştir. Tarım ve gıda sektörlerinde ise bazı ürünlerde Türkiye’deki üretimin en yüksek seviyelerine ulaşılmıştır. Tarıma dayalı sektörlerden yer fıstığı işlenmesi ve ürün farklılaştırması yolu ile yer fıstığından katma değeri yüksek ürünler elde edilmesi sanayileşmeye paralel olarak gelişme eğilimindedir. Genel olarak Osmaniye ekonomisine yön veren dinamizmi sağlayan sektörler; tarıma dayalı gıda sanayi, demir çelik ve taş ve toprağa dayalı sanayi sektörüdür.

TÜİK 2013 yılı verilerine göre Osmaniye’nin nüfusu 498.981’dir. Osmaniye’nin yıllık nüfus artış hızı % 1,38 ile Türkiye ortalaması olan % 1,37’nin üzerindedir. Nüfusun 2023 yılında 534.459 olacağı tahmin edilmektedir.

Türkiye’nin yaş gruplarına göre nüfus dağılımı verilerine göre ülkemizde ağırlıklı yaş ortalaması 31,7 olarak hesaplanmaktadır. Aynı verilerden hareketle ağırlık yaş ortalaması Osmaniye ili için 30,1 olarak hesaplanmaktadır. Buna göre Osmaniye’nin yaş ortalaması Türkiye ortalamasının altındadır. Çalışma çağının dışındaki nüfusun (0-14 ve 65+ yaş), çalışma çağındaki nüfusa (15-64) oranını gösteren bağımlılık oranı, 2012 ADNKS verilerine göre Türkiye’de % 48’dir. Bu oran Osmaniye ilinde % 54 olarak hesaplanmaktadır.

TÜİK tarafından 2011 yılında yapılan “Nüfus ve Konut Araştırması” sonuçlarına göre işgücüne katılım oranı, Türkiye’de ortalama % 47,5 iken, Osmaniye ilinde bu oran % 43,3 olarak belirlenmiştir. TÜİK İşgücü İstatistikleri’ne (2011) göre, istihdamın ana sektörler itibariyle dağılımı; Tarım (% 25,8), Sanayi (% 29,6) ve Hizmet (% 44,6) şeklinde gerçekleşmiştir.