Mersin Ekonomisi

Mersin Türkiye’nin bir çok alanda en gelişmiş illerinden biridir. Bu gelişmenin sebepleri topraklarının verimli olması, sanayi bakımından ileri durumda bulunması, doğal ve yeraltı kaynakları bakımından zengin olması, Mersin limanının faaliyeti ve Mersin petrol rafinerisinin bulunuşudur. Gelirin % 40’ı sanayi, % 30’u tarım ve % 10’u ticaret sektöründen elde edilir.
Nüfusun çoğunluğu tarım sektöründe çalışır. Tarım yapılan topraklar % 25’tir. Mersin’de yetişen tarım ürünleri çok çeşitlidir. Elde edilen başlıca tarım ürünleri, buğday, arpa, çavdar, pirinç, nohut, mercimektir. Sanayi ürünlerinden en çok pamuk yetişir. Ayrıca yerfıstığı ve susam yetiştirilir. Mersin ilinde her çeşit sebze ekilir. Domates, biber, patlıcan, fasulye, kabak, bakla, bamya, hıyar, ıspanak, lahana, marul, soğan ve karnabahar, yetiştirilen başlıca sebzelerdir. Seracılık oldukça ilerde olup, Antalya’dan sonra en çok sera alanı Mersin’de bulunur. Turungçiller bol miktarda yetişir. Üzüm, keçiboynuzu, zeytin, nar, muz, incir, erik, badem ve kayısı yetiştirilen diğer meyvelerdir. Mersin Türkiye’nin tahıl, meyve ve sebze ambarlarından biridir. Türkiye’nin dört bucağına turfanda sebze ve meyve Mersin’den gider. Mersin yalnız pamuk ambarı değil turfanda sebze ve meyve ambarıdır.
Hayvancılık dağlık bölgede ve yaylalarda yapılır. Arazinin % 15’e yakını çayır ve meralık olmasına rağmen hayvan mal varlığı fazla değildir. Arıcılık gelişmiştir.
Akdenizde geniş sahilleri olmasına rağmen, balık üretimi iki bin tondan biraz fazladır. Mut’ta alabalık üretme çiftliği vardır. Tarsus,Berdan ve Tragon çayları tatlısu balıkları ile doludur. Mersin balıkçılık için çok müsaittir.
Mersin ili orman bakımından çok zengindir. Asırlar önce Mersin tamamen ormanlarla kaplıydı. Günümüzde ise arazinin % 55’i orman ve fundalıklarla kaplıdır. Anamur’dan Tarsus’a kadar kıyı kuşağı fundalıklarla kaplıdır. Makiler arasında Delice denilen yabani zeytin ve fıstık çamları bulunur. Maki kuşağından 2200 m yüksekliğe kadar sık ağaçlı ormanlara, daha yükseklerde bodur ve seyrek ormanlara rastlanır. 600 m. yüksekliğe kadar olan ormanlarda meşe, sakız, tespih, mersin ve sandal ağaçları bulunur. Daha yükseklerde çeşitli çam türleri, köknar ve sedir ağaçları fazladır. Ormanların kapladığı saha 785 bin, fundalık alan ise 100 bin hektardır. Ormanlardan her sene 3500 ton reçine ve 250 bin m3 sanayi odunu elde edilir.
Mersin maden bakımından da zengin sayılır. Krom, bakır, demir, kuvarsit, alüminyum, barit ve dolamit çıkarılır ve bir kısmı Mersin limanından dış ülkelere ihraç edilir.
Mersin Akdeniz bölgesinde Adana’dan sonra, sanayi sektöründe en çok gelişmiş bir ildir. Başlıca sanayi kuruluşları şunlardır: ATAŞ, Çukurova Sanayi İşletmeleri A.Ş , Akdeniz Gübre Sanayi A.Ş, ÇİMSA, Anadolu Çam Sanayi A.Ş, Plastik San. ve Tic. A.Ş, Soda Sanayi A.Ş, Mustafa Saman Çelik Döküm Makinaları Sanayi A.Ş., Akdeniz Tuğla Beton Boru Fabrikası, Narenciye Ambalaj Fabrikası, Kağıt ve Karton Fabrikası, meyve suyu fabrikaları, mobilya atölyeleri, Çukurova İplik Dokuma Fabrikası, Çukurova Çırçır Pres Fabrikası, Sabun ve Deterjan Fabrikası, Yapıştırıcı Fabrikası, Buzdolabı Fabrikası, Akfa Akümülatör Sanayi, Metal Kapak Fabrikası, Oska Profil Eşya Fabrikası, Güneş Isıtıcı ve Çelik Büro Sanayi, Çelik Döküm ve Makina Sanayi.
Mersin denizyolu taşımacılığı bakımından çok önemli bir merkezdir. Bu limana senede gelen büyük gemi sayısı ortalama üç bindir. Bu liman Avrupa ve ABD ile Ortadoğu arasında bir transit merkezidir. Limanda 140 gemi barınabilmekte ve aynı anda 15 gemiye yükleme ve boşaltma yapılabilmektedir. 1961 de yapılan limanda biri 1593 m, diğeri 3933 m uzunlukta iki mendirek uzanır. 15 bin m2 lik sundurmalı ve 40 bin m2 lik açık depolama alanı mevcuttur. Ayrıca Toprak Mahsulleri Ofisinin Silosu, Et ve Balık Kurumunun Soğuk Hava Deposu, ATAŞ’ın akaryakıt depoları ve araçlar için park yeri ve limanda 20 rıhtım vardır. Mersin limanından başka Anamur, Taşucu ve Aydıncık’ta iskele, Aydıncık ve Karaduvar’da ise balıkçı barınakları bulunur.